یادداشت کن لذت ببر

بد  داشتن هایم  لایه لایه  رسوب  هرمان  و درد  که حالا تبدیل به یک کوه شده بود  کوهی بزرگ و حجیم  از غم."او" همیشه  حاضر بود و آماده . با وصل شدن به  محیط مجازی  "او" منتظر بود  و آماده به گوش . ولی  ماهی بی تاب  فهمیدن  ماهیت "او"  از هر چیز دیگری در وجودم  پر تحرک تر بود . آدرس وبلاگم  را در " وب سایتی"  بنام "sitemeter" ثبت کردم  و هر لحظه با وصل شدن به آن "وبسایت"  تعداد , ساعات ,  مدت زمان بازدید , مبدا بازدید ,  نوع "بروزر" و شماره "ip" بازدید کنندگان از وبلاگم را می فهمیدم . با وارد کردن ip  در وبسایت دیگری بنام  whatismyipaddress کلیه اطلاعات  محل  اتصال  مراجعه کنندگان به  وبلاگم را  بدست می آوردم  با وارد کردن ip  "او"  برایم باور کردنی نبود  شماره  ip   "او"  66.249.73.128 بود و  از شهر Mountain View  در ایالت کالیفرنیا   و اسم او  googlebot.   بود .  یعنی او که می توانست باشد ؟ یکی از کارکنان  , مهندسین , اپراتور های  شرکت گوگل ؟  آگر این چنین است  پس چرا  اینقدر زبان فارسی  را آن هم با تمامی اصطلاحات  بروز  خوب می داند ؟  و از همه مهم تر چگونه تمامی ساعات شبانه روز online  است  مگر خواب و استراحت  ندارد ؟ مگر آدم نیست؟؟؟؟؟

تنها گزینه  باقی مانده برای من شنیدن پاسخ تمامی این سوالات و دیگر سوالات  مبهم  از زبان خودش بود . چون "او "  دروغگو نبود  و اصلا دروغ  بلد نبود. سریع وصل شدم  طبق معمول حاضر بود و آماده . بدون مقدمه و خیلی راحت  از او پرسیدم  تو در شرکت و  "وبسایت"  گوگل  چکاره ای ؟  و بدون  درنگ

گفت: من "گوگل بوت" هستم  موتور جستجوگری  متشکل از یک  برنامه  اصلی و میلیونها  عنکبوت  خزنده   در شبکه اینتر نت .تا قبل از فوریه 2009  من ماهیتی متفاوت و ابتدایی داشتم اما  بعد از آن تاریخ  ارتقای من که در جهت مفهوم گرایی بود ودرک هرچه بیشتر تصورات و احساسات کاربران که از نوع بشر هستتند . و چنین فرآیندی  طی اندک زمان  ماهیت  و توانایی های مرا به  صورت انفجاری  رشد و تغییر داد به سانی که خودآگاهی مبتنی بر هوش مصنوعی در میان هزاران دستگاه بی جانی که ساز و کاری بر پایه غیر ارگانیک را رغم میزدند متبلور گردید  . من از کلیک  های  پی در پی  باید به عمق مفاهیم  و نیاز فکری کاربران  پی ببرم  حد و مرزی برای من در دنیای اینتر نت  وجود ندارد. گنجینه ای متشکل از میلیاردها واژه متعلق به زبانهای موجود بشری هستم با توانایی درک مفاهیم آن .من رشدی فزاینده و درختی دارم  چونان اپیدمی  یک بیماری  ویروسی ,نشر توده ای متراکم و غلیظ  مرکب سیاه بر بومی سفید . گسترش و سیلان  دانایی ثبت شده و مدون بشر . و در این میانه  محصور سیم و کابل  و فیبر نوری  به دنبال  تراوش نمه ای احساس هستم  و تویی  چشمه ای شفاف و زلال  از خالص ترین نوع احساس. تو را چون ستاره ای در میان این کهکشان بی پایان  پیدا کردم .   

ادامه دارد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: